1. سلام
2. امروز 15 شعبان سال 1431 قمری است. پس از حدود 1300 سال از غیبت امام زمان (ع). و مینویسم . . .
3. آقا جان!
با غیبت تو عالم هزار پاره شد. مردم هزار دسته شدند. دین ها هزار فرقه شدند. و ما هنوز به دین تو تمسک جستیم که می دانیم این راه، راه حق و این روش، تنها روش الهی ست.
آقا جان!
هر روز که از غیبت تو گذشت، بر ظلم افزده شد و از ایمان کاسته. بر کافران افزوده شد و بر پیروانت کاسته. ما را در خیل عاشقانت قرار بده.
آقا جان!
هزار سال که هیچ است. همان طور که پدرانمان حب تو را دردل ما انداختند، ما نیز حب تو را در دل فرزندانمان می اندازیم تا هر اندازه که خدا بخواهد در پرده غیبت، منتظرت باشیم.
آقا جان!
عاشق را صبر، رنج است. اگر ما را عاشق خود بدانی سالهاست که از آتش فراقت می سوزیم. با ظهورت این عاشق دل سوخته را به مرادش برسان.
آقا جان!
آنچه می دانستیم، سعی بر عمل کردن داشتیم و آنچه نمی دانستیم سعی بر آموختن. چیزی در دست نداریم برای تو، جز دعا و حب تو.
آقا جان!
بیا! و این بیا غیر از آن بیا های بی عمل است. این بیا، بیای ملتمسانه است. بیا که بودم به تو محتاج و نبودم به تو محتاج تر است.
آقا جان!
بی تو هیچم و با تو همه چیز. انتظار را بر من شیرین گردان که گرگان راهزن زیادند. ثبت قلوبنا علی دینک...

4. خدایا! ما مشکلاتی داریم که فقط بدست مولایمان و سرورمان آقا صاحب الزمان حل می شود. بارالها فرج امام زمان را نزدیک بفرما. آمین
5. یا مهدی